Την Τρίτη 5 Απριλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Μήνας εφηβείας» των εκδόσεων Πατάκη,

που έχει ως στόχο την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας στο μαθητικό πληθυσμό αλλά και την επαφή των παιδιών με σημαντικές προσωπικότητες από το χώρο των γραμμάτων, ομάδα μαθητών από το Α1 και Α2 του σχολείου μας, μαζί με την καθηγήτρια τους κ. Τζένη Γιανναδάκη συναντήθηκαν διαδικτυακά με τρεις γυναίκες λογοτέχνες, την κυρία Σοφία Ζαραμπούκα, την κυρία Ελένη Δικαίου και την κυρία Αλεξάνδρα Μητσιάλη. Ο τίτλος της σημερινής συνάντησης, τρίτης κατά σειρά για το σχολείο μας φέτος, ήταν «Τρεις συγγραφείς- τρεις Οδύσσειες», καθώς κοινό στοιχείο και των τριών δημιουργών ήταν το ότι έχουν ασχοληθεί με τη συγγραφή της ιστορίας του Οδυσσέα, με διαφορετικό τρόπο η καθεμία (μυθιστόρημα- εικονογραφημένο βιβλίο – έμμετρη διήγηση).

Αρχικά συζητήσαμε για τη σχέση που έχουν οι τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εκδοχές με το πρωτότυπο κείμενο, που οι μαθητές της Α τάξης διδάσκονται στο σχολείο. Κάπως έτσι,  ξεκινήσαμε να λέμε για το πόσο θάρρος πρέπει να έχει κάποιος για να αναμετρηθεί συγγραφικά με την Οδύσσεια, που είναι ένα έργο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και οικουμενικού χαρακτήρα. Στη συνέχεια είδαμε τι ρόλο παίζει η εικονογράφηση στην Οδύσσεια αλλά και πώς  τα σύγχρονα εργαλεία (υπολογιστής, εφαρμογές ζωγραφικής και πληκτρολόγησης) χρησιμοποιούνται για να κάνουν «μοντέρνο» ένα έργο που οι ρίζες του χάνονται στους αιώνες. Σε σχέση με την παλαιότητα του έργου και απαντώντας στο ερώτημα «γιατί ένας μαθητής του 21ου αιώνα να διαβάσει ένα τόσο παλιό κείμενο, τι το ενδιαφέρον μπορεί να ανιχνεύσει» οι συγγραφείς απάντησαν πως οι άνθρωποι δεν έχουν αλλάξει από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα, αλλάζουν όμως οι συνθήκες ζωής τους. Αξίζει λοιπόν να φωτίσουμε την οπτική εκείνης της εποχής και να δείξουμε πώς  θα αντιδρούσαν οι άνθρωποι στο τότε και στο τώρα. Αυτό είναι που κάνει το έργο σύγχρονο και ενδιαφέρον.    

Τελικά,  η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την φιλαναγνωσία και το γιατί τα παιδιά της εποχής μας δυσκολεύονται να διαβάσουν. Οι τρεις λογοτέχνες χαρακτήρισαν την φιλαναγνωσία ως «το δάχτυλο στο μέλι», δηλαδή μια διανοητική συνήθεια η οποία, αν ξεκινήσει σε πολύ μικρή ηλικία, θα είναι για τα παιδιά τόσο θελκτική, που θα δημιουργήσει μία σχέση εξάρτησης για όλη τους τη ζωή. Συγκρατήσαμε τις φράσεις « οι λέξεις είναι ένα κέντημα που ομορφαίνει τη ζωή» και «η αφήγηση ιστοριών είναι ένα εργαλείο για να συνεννοούμαστε».

Ευχαριστούμε τις τρεις συγγραφείς που αφιέρωσαν μέρος από το χρόνο τους για να συνομιλήσουν με τα παιδιά μας και να τα φέρουν με τρόπο απλό και κατανοητό σε επαφή με πολύ σοβαρά θέματα. Ευχαριστούμε επίσης τις εκδόσεις Πατάκη και τον υπεύθυνο του Μήνα Εφηβείας κύριο Δικαίο Χατζηπλή για τον όμορφο συντονισμό της συζήτησης. Κυρίως,  όμως, ευχαριστούμε τα παιδιά μας, που είχαν υποδειγματική παρουσία και συμμετοχή σε αυτή την ενδιαφέρουσα εκδήλωση.